اخرین ایمیلی که بهم زد این جمله بود:
میشه الان یه زنگ بزنی؟
.
البته من اینکار رو نکردم . و دلایل خودم رو داشتم.
ولی گاهی به این فکر می کنم چقدر دنیای متن خالی از روح و عواطف می تونه باشه.
گاهی این جمله رو می خونم و فکر می کنم این کلمه می تونه از سر عشق گفته شده باشه ، از سر محبت. دلتنگی .
و پشیمون می شم از برقرار نشدن این ارتباط.
و گاهی به این جمله فکر می کنم که می تونه از سر خشم و سردی باشه .
برای اقرار گیری باشه.
برای مطالبه و درشتی کردن باشه.
و بعد خوشحال می شم از برقرار نشدن این ارتباط.
اما با وجود برقرار نشدن این مکالمه، دلم می خواد نوعش رو از نوع جمله اول بدونم .
و روی جمله :
"میشه الان یه زنگ بزنی "
از روی مونیتور گوشیم دست می کشم و به تموم جمله هایی که می تونست از پشت تلفن زیر گوشم نجوا بشه فکر می کنم.
بهم نخندید، وقتی عاشق باشید همه اینها طبیعیه.
درباره این سایت